Maastricht

De SP is geschokt over de publicaties in Dagblad De Limburger en L1 over de uitbuiting van Portugese en Poolse arbeiders die aan de A2 tunnel werken.

Maandelijks wordt door het Ierse koppelbaasbedrijf Atlanco Rimec bijna duizend  euro van hun inkomen afgetrokken voor huisvesting in een sloopflat. Met meerdere collega’s wordt in één appartement gewoond. Bij ziekte worden ze gedwongen te blijven werken, anders worden ze ontslagen. “Dat er sprake is van uitbuiting is voor ons duidelijk”; aldus gemeenteraadslid John Gunther . De arbeiders zijn gewoonweg lijfeigenen van hun bazen. Logisch dat uit angst hun werk en boterham te verliezen deze arbeiders niet voor hun rechten op durven te komen. De vraag is zelfs of ze dat überhaupt kunnen gezien de sluwheid waarmee Atlanco Rimec opereert. Dit zijn praktijken die we kennen vanuit eind negentiende en begin twintigste eeuw in de Maastrichtse industrie en recent nog in Qatar.

Boven water moet komen wat Ballast Nedam, Strukton , de stuurgroep, het A2 projectbureau, wethouder Nuss en het voltallige college van burgemeesters en wethouders hebben geweten van deze uitbuiting. Ook in het geval van het minste of geringste gerucht hadden de bestuurders dit behoren uit te zoeken en maatregelen moeten nemen. De arbeiders werken tenslotte aan een publiek werk, waar onder meer de gemeente Maastricht opdracht voor heeft gegeven. Hier moet opheldering over komen.

De SP vraagt zich af hoe het mogelijk is dat wethouder Nuss (PvdA) met droge ogen telkens in beeld komt in de marketingcampagnes en bij mooie pr-praatjes over de A2,  terwijl zich dergelijke praktijken afspelen. Het duikgedrag van wethouder Nuss om de journalisten niet te woord te staan, doet ernstig vermoeden dat hij wat geweten heeft. De fractie wil dat op de eerste plaats nu meteen de arbeiders bescherming krijgen van Ballast Nedam en Strukton, onder wiens gezag ze het werk uitvoeren, tegen represailles van Atlanco Rimec.