Voorwoord
Sociaalste stad van Nederland
1. SOCIAALSTE STAD VAN NEDERLAND
Door de decentralisaties wordt de toekomst van onze samenleving steeds meer lokaal bepaald. Het is het streven van de SP Maastricht om van Maastricht de sociaalste stad van Nederland te maken. Een stad die goed zorgt voor haar inwoners en waar mensen goed voor elkaar zorgen. De SP doet dat door aan de ene kant te zorgen voor een sterk sociaal beleid en aan de andere kant te zorgen voor een omgeving die solidariteit stimuleert.
Individuele ondersteuning: De gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015). Dat betekent dat de gemeente ervoor moet zorgen dat mensen die een beperking hebben (minder zelfredzaam zijn), worden geholpen. Dat kan door het toekennen van voorzieningen zoals huishoudelijke hulp, vervoer op maat of hulpmiddelen. Ook kan de gemeente persoonsgebonden budgetten (pgb’s) toekennen. Volgens de SP hebben mensen recht op voldoende zorg en ondersteuning. Daarom hebben we er de afgelopen jaren voor gezorgd dat er niet bezuinigd is op cliënten, mantelzorg en maatwerkvoorzieningen. Dat er ondanks zware bezuinigingen door het Rijk, sprake was van zorg continuïteit voor cliënten. Tegelijkertijd is er gewerkt aan het terugdringen van de bureaucratie en het betrekken van gebruikers bij beleidskeuzes. De SP pleit voor ruimte voor de zorgvragende Maastrichtenaar én ruimte voor de professional. Ook de komende jaren staan wij voor behoud van de kwaliteit van zorg voor onze burgers.
Onze speerpunten:
• Mensen moeten zoveel mogelijk de regie krijgen over hun eigen zorg. Daarbij hebben we vertrouwen in de burger. Personen voor wie dit moeilijk is moeten ondersteund worden bij het houden van de regie over hun eigen leven. Mensen die ondersteuning nodig hebben moeten die krijgen.
• Terugdringen van bureaucratie en onnodige regelgeving binnen het sociale domein blijven een aandachtspunt. Hulpverleners moeten niet het merendeel van hun tijd bezig zijn met het afleggen van verantwoording.
• Professionals geven we de ruimte om hun verantwoordelijkheid te nemen. We zorgen voor een plek waar professionals (anoniem) hun ervaringen met sociaal beleid kwijt kunnen en suggesties voor verbeteringen kunnen inbrengen. Ook betrekken we de professionals bij beleidskeuzes binnen hun werkveld.
• Het bestrijden van eenzaamheid is een preventietaak waar de gemeenten toe verplicht zijn volgens de Wet publieke gezondheid. In Maastricht willen wij meer aandacht en sociale initiatieven voor de aanpak van dit probleem.
• Er dienen meer mogelijkheden te zijn om overbelasting van mantelzorgers te signaleren en vervolgens passende ondersteuning aan te kunnen bieden. Op dit moment loopt er een pilot waarbij de wijkverpleegkundige een indicerende rol heeft hierbij.
• Ervaren beroepskrachten, zoals de wijkverpleegkundige, hebben de benodigde kennis en kunde in huis om te beoordelen of en welke voorzieningen iemand nodig heeft. Indien de pilot succesvol is, moet hun rol worden uitgebreid.
• Het kabinet volhardt erin om de Sociale Verzekeringsbank (SVB) het persoonsgebonden budget (pgb) voor zorg te laten uitbetalen. Dat is te ingewikkeld, omslachtig en afstandelijk gebleken. De SP Maastricht helpt burgers door hen niet aan de SVB uit te leveren, maar door hen te ondersteunen met een pgb voor hulp bij het huishouden bij zowel de administratie als de zorg: Het Maastrichtse pgbmodel.
• Mensen moeten optimaal worden geïnformeerd. Er moet daarom in begrijpelijke taal worden gecommuniceerd. Inwoners worden betrokken bij het toetsen van informatie op leesbaarheid en taalgebruik. Deze informatie dient bovendien breed toegankelijk te zijn, waarbij digitale informatie en informatie op papier gelijkwaardig aan elkaar zijn.
• De SP heeft er mede voor gezorgd dat mensen met een indicatie voor Wmo-vervoer met 40% korting gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer van Arriva. De SP blijft echter voorstander van gratis openbaar vervoer in de stad voor ouderen met een smalle beurs. Uiteraard in nauwe samenwerking met de provincie.
• Het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een beperking (ratificatie 14 juli 2016) versterkt de positie van mensen met een beperking. Zij moeten in staat zijn om volwaardig deel te nemen aan de samenleving. Maastricht werkt op een actieve manier mee aan een betere positie van mensen met een beperking, door te zorgen voor een inclusief Maastricht.
• In bouwplannen moet rekening zijn gehouden met de toegankelijkheid voor ouderen en mensen met een beperking. Deze moeten vooraf getoetst worden door gebruikers.
Sociale infrastructuur: Naast een fysieke infrastructuur, zoals wegen en bruggen, heeft een stad ook een sociale infrastructuur nodig. Dat betekent dat in buurten en wijken mensen elkaar moeten kunnen ontmoeten. Dat ideeën en initiatieven van onderop de kans krijgen. De afgelopen jaren is dit onder andere gebeurd door de omslag te maken van buurtplatforms naar buurtnetwerken. Sociale voorzieningen die toegankelijk zijn voor iedereen (algemene voorzieningen), vormen een belangrijk onderdeel van de sociale infrastructuur. Dagbesteding en andere vormen van laagdrempelige mogelijkheden tot ontmoeting en ondersteuning dienen door de gemeente te worden gesteund en gestimuleerd. Middels een speciaal investeringsfonds en investeringsprogramma hebben sociale projecten van onderop de kans gekregen zich te ontplooien, zoals de The Masters, Athos Eet-Maakt-Doet, Boerderij Daalhoeve en de zorgcafé’s in de buurt. Dat geldt ook voor het investeren in mantelzorg en vrijwilligers. Zij vormen immers de pijlers waarop onze maatschappij leunt.
Onze speerpunten:
• Investeren in mensen en initiatieven in buurten en wijken van onderop door middel van een Sociaal Investeringsfonds (SIF) en investeringsprogramma’s.
• Stimuleren van sociaal ondernemerschap.
• Experimenteren met en uitbreiden van algemene laagdrempelige sociale voorzieningen in wijken (dagbesteding, scootmobielpool, huiskamers, zorgcafé’s en de buurtbrök).
• Buurtnetwerken worden krachtig ondersteund en gefaciliteerd om de leefbaarheid van onderop samen aan te pakken. Buurtgericht werken, sociale teams, veilige buurtenteams en Trajekt helpen hen daarbij.
• Handhaven van een vast laagdrempelig sociaal spreekuur in wijken, waar inwoners direct contact kunnen hebben met de verantwoordelijke beleidsmakers en hun behoeften, aanbevelingen en ervaringen kunnen inbrengen.
• Er dient een gedegen, onafhankelijke ombudsfunctie binnen het sociale domein te komen, waar Maastrichtenaren die problemen hebben met de gemeente (lokale overheid) terecht kunnen en die functioneert als toezichthouder voor het gehele sociale domein.
• Blijvende aandacht voor waardering en ondersteuning voor vrijwilligers en mantelzorgers. We willen het mantelzorgcompliment en bloemenactie op de dag van de mantelzorg behouden en ruim gebruik maken van mogelijkheden om mantelzorgers te ontlasten (respijtzorg).