Maastricht

MAASTRICHT WORD WAKKER!

Wonen in Maastricht is namelijk een gezondheidsrisico!

Dit is de noodkreet van de SP Maastricht, Milieudefensie, Buurtbalans, 30 buurtnetwerken in onze stad en vele experts die de situatie van (lucht) vervuiling in onze stad in al jarenlang in kaart brengen en te weinig verbetering kunnen waarnemen. Sterker nog de vervuiling overschrijdt overdag op veel hotspots de geldende wettelijke normen. Als we onze leefomgeving structureel en integraal willen verbeteren, moeten we streven naar een brede milieuaanpak en strenge normen zoals die van de WHO (World Health Organisation). Een milieuzone is dan onderdeel van een overkoepelend programma.

Als een Maastrichtse wethouder zegt dat het beter gaat met onze lucht, bedoelt hij eigenlijk, dat het iets minder slecht gaat. Tijd voor heldere taal!

In het kort zijn de aanbevelingen: Een grote milieuzone tot aan de randen van de stad. Maastricht heeft zitten wachten op afspraken met de Belgen en Duitsers voor de invoering van een milieuzone. Feitelijk wordt er aan de voorwaarden die gesteld werden in een eerder raadsakkoord voldaan en kunnen ook Belgische en Duitse auto’s gehandhaafd worden.

Maastricht tekende weliswaar het zogenaamde Schone Lucht Akkoord, maar de noodzakelijk drastische aanpak van de luchtvervuiling door verkeer blijft uit. Het is tijd om het tij te keren, een zo groot mogelijke milieuzone in combinatie met een Zero Emissiezone Stadslogistiek (ZES) zijn effectieve instrumenten om de luchtkwaliteit drastisch in onze stad te verbeteren. Ook het weren van (doorgaand) verkeer in de stad is effectief en dus het aanleggen van P&R echt aan de randen van de stad, in combinatie met een effectieve OV-verbinding. Minder auto’s, brommers, scooters etc. creëert, minder luchtvervuiling, minder geluidsoverlast en meer ruimte.

Het luchtalarm loeit!

Zuid-Limburg en zeker Maastricht liggen overduidelijk in de gevarenzone. Het lijkt allemaal groen en sjoen, maar in de tussentijd gaat de luchtvervuiling van (ultra) fijnstof en stikstofdioxine, roet en benzeen gerust zijn gang. Verkeer, vliegtuigen, fabrieken, hout stook, verbrandingsovens, scheepvaart in onze stad, de regio en de Euregio: ze plegen elke dag een aanslag op de gezondheid van de inwoners. Vaak ongemerkt door de mensen zelf, maar uit onderzoeken blijkt dat het desastreus is voor mens, leefomgeving en milieu. Gezonde lucht is van levensbelang. Maar ook zaken zoals overlast van geluid (geluidsvervuiling) is een aandachtspunt bij het werken aan een gezonde stad. Het over de grenzen samenwerken is onvermijdelijk.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is luchtverontreiniging een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, die in de EU jaarlijks meer dan 300.000 vroegtijdige sterfgevallen veroorzaakt. Wegvoertuigen - in het bijzonder (oude) diesels en oude benzineauto’s - zijn een belangrijke oorzaak.

Alle signalen staan op rood

Alle signalen staan op rood en toch worden de plannen om dit probleem op te lossen steeds tegengehouden of uitgesteld. Hoe raar is het dat bij de dagelijkse aanslag op de gezondheid van de inwoners van Maastricht, wordt weggekeken? De gemeente Maastricht blijft vooralsnog ernstig in gebreke in haar wettelijke taak om de gezondheid van haar bewoners te beschermen. Hoe komt het dat we miljoenen uitgeven aan het voorkomen van verkeersdoden maar dat de doden en zieken door milieuvervuiling blijkbaar minder erg zijn? Hoe kunnen we het toelaten dat soms 1.000 vervuilende en ziekmakende vrachtwagens per etmaal door onze stad heenrijden. Zo zijn er nog tal van voorbeelden op te sommen van heel kromme, vaak niet te begrijpen situaties en van de afwachtende houding van ons bestuur, over (lucht)vervuiling en de gevolgen daarvan. We pleiten dan ook voor een grote milieuzone als onderdeel van een brede aanpak van onze milieuproblemen.

Concreet en praktisch oplossen en wel nu!

Op diverse vlakken is nu acuut actie nodig. Snelheid van het verkeer in de stad moet terug naar 30 kilometer per uur; stimuleren van elektrische goederenvervoer naar de binnenstad en de winkels (zie project ZES); stimuleren van openbaar vervoer, fietsen en lopen. Toeristen en vrachtwagenverkeer, vaak doorgaand en internationaal, moeten om de stad heen geleid en/of opgevangen worden door Park & Ride mogelijkheden buiten de stad. Los daarvan zouden we de infrastructuur voor de routing van wegen en rondwegen dusdanig moeten ontwikkelen dat woonwijken zo min mogelijk last hebben van grote verkeersstromen.

Waar schort het aan?

De experts zien dat er bij het stadsbestuur een gebrek aan ambitie, geen visie, geen wil, weinig gevoel voor urgentie en te veel beïnvloeding door lobbygroepen van ondernemers uit het centrum van de stad. Men beroept zich op negatieve economische aspecten die in de steden waar een milieuzone werd ingevoerd niet zijn aangetoond. Men beroept zich op politieke- en economische normen en financiële belangen, in plaats van op gezondheidsnormen. 

Er wacht een schone taak!

De oproep van alle belangengroepen: “Leg alle schroom en twijfel van u af beste college en kom in actie en toon ambitie: “Kom op voor de gezondheid van de burgers in onze stad!”. Bescherm uw burgers: dat is uw plicht.” Het investeren in een milieuzone is eerder afgesproken met de raad en aan de toen gestelde voorwaarden en eisen wordt vandaag de dag voldaan. Er zijn geen excuses meer om niet met de uitvoering van die afspraken te starten. Waren we in 2017 een voorloper in denken, nu loopt Maastricht hopeloos achter bij andere steden in Nederland en buitenland. En die achterstand wordt alleen maar groter. De invoering moet nu, want dat was de afspraak en verder geen uitvluchten meer zoeken.

Stel niet uit en pak nu door! Scherp het coalitieakkoord aan op dit gebied en kies voor een gezond en leefbare stad. Maastricht van de toekomst.

College, er ligt voor u een ‘schone’ taak!