Maastricht

Copyright: De Limburger

Als bestuurslid van jongerenvakbond FNV Young & United strijdt Muun Ubbink voor de jonge werknemers. Dat is hard nodig, zegt de achttienjarige Limburger, omdat die nog te vaak worden uitgebuit.

Muun Ubbink uit Elsloo spreekt niet met meel in de mond. Veel supermarkten plegen „loondiefstal.” De slachtoffers zijn vooral de jonge werknemers. „Zij krijgen vaak geen toeslag als ze overwerken of op zondag werken. De werkgevers spelen erop in dat jongeren hun rechten niet kennen.”

Jongste

Ubbink spreekt de taal van een gestaalde vakbondsman, ofschoon hij pas achttien jaar oud is. Hij beschouwt het als zijn taak de bondgenoot te zijn van de „vele jongeren die door hun werkgever worden bestolen”. Dat doet hij als bestuurslid van FNV Young & United, de jongerentak van de grootste vakbond in Nederland. In het zevenkoppig bestuur is hij de jongste. Ubbink: „Ik ben arrogant genoeg dat leuk te vinden.”

Dienstbaar zijn aan de maatschappij en opkomen voor kwetsbaren, ziet de eerstejaars student aan de Universiteit Maastricht als een mooie en noodzakelijke taak. Hij berijdt meteen zijn stokpaardje: het minimumjeugdloon. „Het minimumjeugdloon voor een 18-jarige, zoals ik, is 7 euro per uur. Iemand van 21 jaar of ouder krijgt 14 euro. Dat betekent dat een jongere dubbel zo veel uren moet maken voor hetzelfde inkomen. Maar hij moet wel hetzelfde betalen voor de boodschappen. Dat is toch niet eerlijk?”

Zelf krijgt hij een vergoeding voor zijn vakbondswerk. „Dat vind ik logisch. Ik ben er gemiddeld twaalf uur per week mee bezig. In combinatie met mijn studie heb ik geen tijd voor ook nog een bijbaantje. Ik krijg 500 euro per maand. Ik kan er de kamer in Maastricht van betalen.”

Bevlogenheid

Als Ubbink praat, spatten de bevlogenheid en betrokkenheid eraf. „Gooi er een dubbeltje in en er komt een euro uit.” Ook is hij activistisch. „We moeten de jongeren helpen aan de onderhandelingstafel, maar ook op straat”, is zijn mening. Zo was hij in FNV-hesje aanwezig bij demonstraties in Maastricht tegen de bezuinigingen op het hoger onderwijs.

Dat activisme en zijn linkse oriëntatie deden hem als zestienjarige besluiten lid te worden van de SP. Hij is betrokken bij de poging in Zuid-Limburg een jongerenafdeling van de SP op te richten.

Ook wil de SP in Maastricht zijn naam op de kieslijst zetten voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2026. Een plekje in de gemeenteraad ambieert Ubbink voorlopig nog niet, omdat het werk niet te combineren is met zijn studie en vakbondswerk.

Hij vindt dat er vooral als vakbondsbestuurder nog veel werk te verzetten is. Zo ziet hij met lede ogen aan dat de „vakbonden de afgelopen 25 jaar een kwart van hun leden zijn kwijtgeraakt”, al zit het ledental van FNV Young & United volgens hem juist in de lift. Ubbink wijst erop dat veel Nederlanders het niet nodig vinden om lid te worden. „Ze geloven nog steeds in het harmoniemodel. In het beeld dat werkgever en werknemer er samen wel uitkomen. Bovendien geldt de cao ook voor mensen die geen lid zijn, al is die afgesloten door de vakbonden.”

Kentering

Ubbink: „Verder speelt mee dat veel Nederlanders de confrontatie niet durven aan te gaan. De stakingsbereidheid is laag. En daar maken werkgevers gebruik van. Toch lijkt er een kentering plaats te vinden. Kijk maar naar de apothekers, de bagageafhandelaars op Schiphol, de werknemers van ProRail. En in het verleden de schoonmakers.” Onder aanvoering van de Limburgse actieleider Ron Meyer voerden de schoonmakers lange stakingen. „Dankzij die stakingen is de organisatiegraad in die sector nog steeds groot”, zegt Ubbink.

Hij ziet Meyer, tevens oud-voorzitter van de SP, overigens niet als idool. „Ik heb geen poster van hem in mijn slaapkamer. Maar ook niet van de voorzitter van de FNV of de politiek leider van de SP. Ik laat me meer inspireren door de werknemer die van zijn beroerde salaris niet kan rondkomen of de werknemer die zich van zijn teamleider niet ziek mag melden.”

Donderpreek

Van de bijna 900.000 FNV-leden zijn er 70.000 jonger dan 35 jaar, vertelt Ubbink. Dat is de groep waar hij zich op richt. En aangezien de invloed groter wordt als het ledental stijgt, probeert hij ook actief zieltjes te winnen. „Niet met een donderpreek in het café, maar wel op de universiteit. Die jongeren zijn vaak geëngageerd en aangesloten bij bijvoorbeeld een klimaatbeweging of pro-Palestinabeweging.

Die adviseer ik lid te worden van de vakbond en te stemmen op de SP.”