Maastricht

VEILIG SAMEN ZIJN
De gemeente Maastricht is gestart met het actief verbeteren van de veiligheid in de stad. Een voorbeeld daarvan is de inzet van Veilige Buurtenteams om de veiligheidsbeleving van mensen te verbeteren. De criminaliteit in Maastricht is ook dit jaar aanzienlijk gedaald, met 40% minder inbraken en 35% minder overvallen. Een goede zaak natuurlijk. Het overgrote deel van de criminaliteit is echter lokaal en moet dan ook lokaal worden aangepakt. Uiteraard dienen zaken als inbraak en overvallen prioriteit te houden bij politie en justitie, maar het veiligheidsgevoel wordt door veel meer bepaald dan enkel het aantal geregistreerde strafbare feiten.

Ook de gemeente kan acties ondernemen die een positief effect hebben op het veiligheidsgevoel. Zo zet de gemeente ook namens de SP in op een hardere aanpak van seksuele intimidatie en hebben we ons uitgesproken voor de sluiting van de onveilige kerncentrale Tihange. Rondom de thema’s veiligheid in de buurt, drugsbeleid en radicalisering, hebben we ideeën voor een lokale aanpak. 
Veiligheid in de buurt: In teveel buurten gaat het niet goed; een kwart van de bevolking voelt zich wel eens onveilig. De overlast en de verloedering in de buurten moeten worden aangepakt. Wijkagenten moeten voldoende tijd op straat kunnen zijn. De SP wil forse stappen zetten voor de veiligheid van Maastricht. De inwoners moeten zich veilig kunnen voelen in Maastrichtse buurten.
Onze speerpunten: 
• De Veilige Buurtenteams krijgen een grotere doorzettingskracht bij de gemeente, niet alleen voor veiligheid, maar ook voor sociale en fysieke thema’s in de buurten.

• Problemen van verwarde personen en (zwerf)jongeren, kunnen rekenen op een gemeenschappelijke inzet, zowel vanuit het sociale domein als het veiligheidsdomein. Dat geldt ook voor huiselijk geweld en mensen die zich onaantastbaar voelen.

• Vrouwen, die slachtoffer van huiselijk geweld zijn, worden via de Nieuwe Toekomst (cursus en coaches) op weg geholpen om hun leven weer zelf vorm te geven.

• Overlast van inwoners en studenten vraagt om vernieuwing met WhatsApp-groepen, (student)buurtbemiddelaars en buurtprotocollen (zoals in Limmel). De buurnetwerken worden in staat gesteld om ook hierin een rol te spelen.

• Er moet voldoende politie in de buurten aanwezig zijn als aanspreekpunt. De wijkagent moet de mensen in de buurt kennen en gekend worden door de mensen. Dat maakt buurten aantoonbaar veiliger. Het extra geld van het Rijk voor de politie wordt daarom ingezet voor meer agenten in de wijk.

(Soft)drugs: Het standpunt van de SP is dat de verkoop en teelt van softdrugs voor de Nederlandse markt moet worden gelegaliseerd. Aan de vreemde situatie moet een einde komen, dat softdrugs wel verkocht, maar niet geteeld mogen worden. Het wordt steeds duidelijker dat legalisering grote voordelen heeft. Zo kunnen er eisen en beperkingen worden gesteld en zijn kwaliteitscontroles mogelijk. Bovendien wordt dan voorkomen dat de georganiseerde misdaad er geld mee kan verdienen. Het leidt ook tot een forse besparing voor politie en justitie en tot extra inkomsten door belastingheffing. Veel steden, waaronder Maastricht, hebben daarom gepleit voor mogelijkheden te experimenteren met gelegaliseerde teelt. Het kabinet lijkt daar nu mogelijkheden voor te gaan bieden. 
 
Onze speerpunten: 
• De SP heeft in Maastricht de voorkeur voor een spreidingsbeleid, waarbij coffeeshops verplaatst worden naar een passende locatie aan de rand van de stad. Dit kan nooit in een woonwijk zijn. Vrijgesteld van het ingezetenencriterium kunnen zij buitenlandse toeristen bedienen en zo komen deze niet in het illegale drugscircuit van onze stad terecht. 

• Voor de coffeeshops in de stad wil de SP het ingezetenecriterium uitbreiden naar alle inwoners van Nederland. Zo moet voorkomen worden dat Nederlandse toeristen in het illegale drugscircuit van onze stad terecht komen. 

• Maastricht meldt zich bij het kabinet aan voor de experimenten met het gedoogd telen van wiet.

• Met de wind uit de zeilen kan het illegale drugscircuit in de stad worden aangepakt. Onze middelen kunnen we efficiënt inzetten op het bestrijden van de resterende harde kern. Daarbij geven we speciale aandacht aan drugsoverlast in de buitenwijken door dealen en het kweken van wiet in woonhuizen.

• Belastinginkomsten als gevolg van legalisering dienen gebruikt te worden voor veiligheidsdoeleinden en om – in navolging van het antirookbeleid – (soft-)drugs gebruik terug te dringen in het kader van de volksgezondheid.

• Legalisering wil niet zeggen dat we gebruik van softdrugs aanmoedigen of goedkeuren. Net zoals bij roken en het gebruik van alcohol, zijn preventie en het geven van goede voorlichting van belang. De jeugd informeren over de schadelijke gevolgen van het gebruik van zowel soft- als harddrugs blijft een prioriteit binnen het gezondheidsbeleid. 
Radicalisering: De aanpak van islamitische radicalisering en het rechts-extremisme in Maastricht moet stevig en breed zijn. De SP Maastricht is van mening dat er meer aandacht moet komen voor het voorkomen van radicalisering onder jongeren. Daarbij is een integrale aanpak belangrijk, waarbij ouders, leraren en wijkagenten meer moeten worden betrokken. We bestrijden de voedingsbodem van radicalisering door preventief te werken aan een inclusieve samenleving, waarbij iedereen er toe doet. Hierbij zijn ook sociaaleconomische maatregelen van groot belang. 
Onze speerpunten: 
• De gemeente moet meer en betere informatie krijgen en verzamelen. Netwerken moeten in beeld komen met een belangrijke rol voor sleutelfiguren. De lokale netwerkregisseur radicalisering krijgt een sterke positie.

• Om radicalisering beter te signaleren en aan te pakken wordt de deskundigheid van organisaties bevorderd, onder meer op het gebied van welzijn, (jeugd)zorg, straathoekwerk, onderwijs, wonen en veiligheid. Weerbaar opvoeden ondersteunt migrantenouders.

• Het college voert overleg met moskeebesturen en sleutelfiguren van de islamitische gemeenschap over radicalisering en ondersteunt hen om radicalisering tegen te gaan.

• De gemeente stimuleert een open publiek debat om islamitische radicalisering en een aanpak daarvan in Maastricht bespreekbaar te maken.