Maastricht

Bijdrage Stephanie Blom raadsvergadering 28 mei 2024

Ook op dit dossier doemen wéér die steeds maar terugkerende vragen op: wat voor stad wil Maastricht zijn? En wie maakt hier nou eigenlijk écht de dienst uit? Zijn dat de hoteliers, de ondernemers en de toeristen? Of zijn wij dat, met zijn allen, die samen de stad maken en die hier met veel liefde, maar met steeds meer moeite wonen? Hoe vaak moet de leefbaarheid en betaalbaarheid van onze stad nog wijken voor het grote geld en de luchtkastelen van snelle ondernemers?

En juist op die cruciale vragen, voorzitter, heeft dit college wat de SP betreft nauwelijks een antwoord. Het lijkt er sterk op alsof het vaak niet meer is dan steeds maar brandjes blussen, pleisters plakken, en uitzonderingen op bestemmingsplannen en raadsbeleid vragen als dat toevallig goed uitkomt. En dan voor de ene ondernemer en ontwikkelaar wél, en voor een ander weer niet. En dat vaak ook nog eens op basis van totaal onbegrijpelijke en onrechtvaardig lijkende redenen. En dat is niet het enige kwalijke aan dat gebrek aan visie: de inwoners hebben bij de belangenafweging op dit soort dossiers vrijwel áltijd het nakijken.

Kortom, het begint steeds en steeds meer op willekeur te lijken, waarbij het voor vrijwel niemand nog voorzienbaar is wanneer er wel of geen omgevingsvergunning verleend wordt. Of wanneer deze raad om een verklaring van geen bedenkingen zal worden gevraagd.

Maar, voorzitter, dat is nog niet alles. Raadsvoorstellen zijn vaak ook nog eens op los zand gebouwd, zoals ook bij het plan voor het Kruisherenhotel wat de SP betreft het geval is. Werkelijk geen enkele van de rapportages die aan dit raadsvoorstel ten grondslag liggen, is deugdelijk of in lijn met ons staande beleid. En dit alles bij elkaar, voorzitter, ondermijnt het vertrouwen van burgers, en eerlijk gezegd ook van onze partij, in de gemeente en in dit college.

Wat de SP betreft hadden op de plek van de voorgenomen uitbreiding van het Kruisherenhotel veel beter betaalbare woningen ontwikkeld kunnen worden. En dat ook nog eens in goed overleg, vanaf het begin, met de zeer welwillende en betrokken omwonenden. Volgens ons zit deze stad namelijk écht niet op nóg meer vijfsterrenkamers te wachten, maar zitten wel steeds meer mensen steeds wanhopiger om écht betaalbare woningen te springen. En dát, voorzitter, is wat onze partij betreft de stad die we zouden moeten willen zijn: een stad die kiest voor de leefbaarheid en de belangen van haar inwoners, bóven die van het grote geld. Wij zullen vandaag dan ook vol overtuiging tégen dit raadsvoorstel stemmen.

Het wordt écht hoog tijd dat we Maastricht uit de uitverkoop halen en teruggeven aan onze inwoners. Deze stad is namelijk geen BV, deze stad is ons thuis.