Maastricht

Met de stijgende zorgpremie groeit ook het ongemak over de alsmaar uitdijende zorgkosten. Ruim een kwart van alle overheidsuitgaven gaat komend jaar naar zorg. Toch zijn er wachtlijsten, personeelstekorten en rode cijfers voor zorginstellingen. Waar gaat al het geld precies naartoe? Genoeg om alle zorg te betalen die we nodig hebben, is het in elk geval niet.

Leve het Landbouwbelang! Maastrichts cultureel erfgoed van onschatbare waarde.
Opiniestuk door Stephanie Blom, Raadslid SP Maastricht.

Het verbaast me steeds meer. En dan heb ik het over de besluiten die de meerderheid van de raad van Maastricht pleegt te nemen onder aanvoering van een gesloten bolwerk genoemd de coalitie. Vooraf in de beroemde achterkamers al lang bedisseld. Als er tijdens een vergadering een voorstel komt om iets te doen aan de armoede in onze stad door bijvoorbeeld mensen met een smalle beurs een kortingskaart te geven voor cultuur en sport, wordt dat door een grote meerderheid heel gemakkelijk weggestemd met als argument, dat we toch al zoveel doen voor arme mensen en genoeg initiatieven hebben in onze stad. En vooral dat we daar echt niet nog meer geld aan willen uitgeven. Wat dat dan allemaal precies is en of mensen daar wel kennis van hebben en gebruik van maken, dat weten we dan eigenlijk niet goed. Dat moet dan even uitgezocht worden. Als er dan in de zelfde vergadering een voorstel komt om de winkeltijden in Maastricht op zondag te verruimen, een voorstel waar vooral de ondernemers van onze stad van profiteren, dan is er geen enkele tegenwerping en wordt het soepeltjes door de raad geloosd ondanks vele valide tegenwerpingen van diverse andere partijen. Nu zeggen we lekker niet dat wat we hebben, wel genoeg is. Nee dit moet ‘meer’,  want het levert geld op voor de happy few. Zij mogen wel profiteren arme mensen blijkbaar niet.

BIJDRAGE SP MOTIE VVD – Stephanie Blom